Mówię..

To ten szept.

Mowa, nic nie warta.

Nie zależna i nie otwarta.

Patrzę.. i widzę,

Widok gwieździstego nieba.

Pustego..

Zamkniętego w sobie.

Słyszę.. Więc słucham.

Wiatru powiew,

jak liść opadam,

 nie radząc sobie.

Czuję.. dotyk.

Ten od Ciebie.

Wciąż go wspominam, 

gdy jestem w potrzebie. 

W.